บ่อยครั้งที่ "ลูกงอแง" เอาแต่ใจ ขัดใจนิดขัดใจหน่อยก็ร้องโวยวาย หนักเข้าก็ปาข้าวของ หรือพาลไปทำร้ายผู้อื่น พ่อแม่อย่างเราเห็นอย่างนี้ก็กลุ้มใจ ไม่รู้จะทำไงดี? "ความจริงแล้วเจ้าหนูน้อยไม่ได้ตั้งใจจะกวนคุณหรอกค่ะ เด็กจะเริ่มร้องคร่ำครวญเมื่ออายุประมาณ 2 ขวบ คือเมื่อเขาเริ่มพูดได้ แต่ก็ยังใช้วิธีร้องไห้เพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ" ดร. เด็กวัย 1-3 ปี จากที่ทำอะไรไม่ค่อยได้ก็เริ่มจะมีความสามารถมากขึ้น จึงเป็นวัยที่เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ อยากทำอะไรด้วยตัวเอง มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก จึงมีเรื่องน่าเป็นห่วงตามมาก็คือ เวลาไม่ได้ดั่งใจ หรือไม่พอใจในตัวเอง ก็มักจะตบหัวตัวเองแรง ๆ ด้วยอารมณ์หงุดหงิด แม่เลยสงสัยว่าการที่ลูกทำแบบนี้บ่อย ๆ นั้นผิดปกติไหม เป็นอันตรายหรือเปล่า มาดูคำตอบกันค่ะ. วายร้ายวัยสองขวบ! วิธีแก้นิสัยของลูกวัย 2 ขวบ. เป็นการอุ้มทารกพร้อมโยกเบา ๆ อาจช่วยให้สงบลงได้ คุณแม่อาจลองอุ้มนั่งบนเก้าอี้โยกไปมา แกว่งไปมาเบา ๆ ขณะเดิน หรือแม้แต่วางลงในเปลแล้วแกว่งไปมา. หากลูกเอาแต่ใจเพียงเล็กน้อย ลองใช้วิธีเบี่ยงเบนความสนใจดูก่อน ด้วยการชวนลูกไปทำกิจกรรมอย่างอื่น แต่ถ้าลูกยังร้องไห้หรืองอแงไม่หยุด ให้แสดงความเข้าใจด้วยคำพูดอย่าง "แม่รู้ว่าหนูเสียใจ แต่แม่อยู่ตรงนี้เสมอนะคะ ถ้าลูกหยุดร้องไห้แล้ว เรามาคุยกันนะ" ในขณะที่รอให้ลูบหลังลูบหัวจนกว่าลูกจะสงบ การรับมือเด็กเอาแต่ใจจะแตกต่างกันไปตามแต่พฤติกรรมของเด็กแต่ละคน หากคุณพ่อคุณแม่ได้สอนลูกตั้งแต่ยังเล็กจะช่วยลดปัญหาลูกอาละวาดรุนแรงได้. การอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม อากาศอาจร้อนหรือหนาวเกินไป ความเปียกชื้นของผ้าอ้อม ทำให้ทารกเกิดความไม่สบายตัวได้ จึงพยายามร้องเพื่อบอกให้คุณแม่ช่วยพาออกไปจากสถานการณ์เหล่านี้ คุณแม่อาจลองเช็คอุณหภูมิห้องว่าเปิดแอร์เย็นเกินไปหรืออากาศร้อนอบอ้าว ไม่ถ่ายเทหรือไม่ รวมไปถึงเสื้อผ้าที่เด็กใส่ทำให้เด็กอึดอัดหรือไม่. พยายามทำความเข้าใจกับเด็กวัยนี้.
อยากรู้อยากเห็น - เพราะหนูกำลังเรียนรู้และค้นพบสิ่งใหม่ๆ ด้วยการลงมือทำ หนูจึงชอบกดปุ่มโทรศัพท์เล่น ดึงหางแมว ใช่ว่าจะเอาแต่ใจตัวเองหรือเอาแต่ซนซะหน่อย. อาคาร 3 ชั้น 2 โรงพยาบาลเปาโล โชคชัย 4. ข้อจำกัดเรื่องสังคม. วิธีเจรจาและรับมือกับเจ้าหนูวัยทองสองขวบ (terrible twos. ทำความเข้าใจว่าเขากำลังอยู่ในวัยอยากรู้อยากเห็น. ตัวแม่เองก็เจอพฤติกรรมเหล่านี้มาจากลูกชายและลูกสาวที่ทำเอากุมขมับ ส่ายหัว ส่ายหน้า และรู้สึกกังวลใจไม่น้อยเลยทีเดียวเหมือนกันค่ะ ยิ่งช่วงวัยเริ่มเข้า 2 ขวบ ยิ่งเป็นช่วงที่ตัวแม่เองรู้สึกท้อใจในการรับศึกจากเจ้าตัวแสบมากพอสมควร จนถึงต้องโทรปรึกษาคุณหมอเพื่อหากลยุทธ์ในการจัดการกับพฤติกรรมของลูกวัยเตาะแตะกันเลยล่ะค่ะ แต่คุณหมอกลับหัวเราะแม่ เพราะนั่นเป็นเหตุการณ์ปกติของ "Terrible Twos" นั่นเองค่ะ หรือเจ้าตัวน้อยในช่วงวัย 2 ขวบ กลายเป็นเจ้าตัวป่วนออกฤทธิ์ออกเดชนั่นเองค่ะ.
ไม่เข้าใจสิ่งที่พ่อแม่พูดหรือถามได้ทั้งหมด เด็กจึงสับสน. ไม่ควรทำโทษเด็กขณะร้องอาละวาดเพราะอาจเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เด็กเก็บความคับข้องใจไว้และมีปัญหาทางอารมณ์ต่อไป ควรตอบสนองกับพฤติกรรมร้องอาละวาดอย่างสงบและเข้าใจให้มากที่สุด เมื่อเด็กโตขึ้นเขาก็จะเรียนรู้วิธีจัดการกับอารมณ์ของตนเอง จำไว้ว่าเป็นเรื่องปกติของเด็กที่จะทดสอบกฎของพ่อแม่ว่าจะเอาจริงหรือไม่. การแสดงความรักกับลูกเป็นเรื่องที่สำคัญ เพราะจะทำให้เด็กรู้สึกถึงการเอาใจใส่ของพ่อแม่ เหมือนอย่างที่เด็กร้องไห้ หากได้รับการเกลี้ยกล่อมหรือโอบกอดจากพ่อแม่ เด็กก็จะหยุดร้องไห้ทันที ดังนั้นการโอบกอดลูกเพื่อแสดงความรักกับลูกอยู่บ่อยๆ ย่อมทำให้ลูกรู้สึกอบอุ่น และลดอารมณ์ความเอาแต่ใจลงได้. เด็กกรีดร้อง ลงมือลงเท้า ลงไปนอนดิ้นกับพื้น. หากคุณพ่อคุณแม่ท่านใดที่กำลังเจอกับปัญหาเหล่านี้ ต้องรีบปรับเปลี่ยนนิสัยของลูกให้เร็วที่สุดด้วยวิธีการที่แนะนำไปข้างต้น เพราะถ้าปล่อยให้เด็กเอาแต่ใจตัวเองไปเรื่อยๆ ปัญหาเหล่านี้ก็จะยิ่งมากขึ้นกว่าเดิม. วิธีรับมือที่พ่อแม่ควรรู้. เด็กวัยใกล้ 2 ขวบคือวัยเรียนรู้ อยากรู้อยากเห็นสิ่งรอบตัว คุณพ่อคุณแม่ควรทำความเข้าใจ และใจเย็น อย่าใส่อารมณ์กับลูก ถ้ารู้สึกว่าตัวเองเริ่มไม่ไหวในการควบคุมอารมณ์ให้ถอยห่างออกมา แล้วให้อีกคนเข้าไปดูแลแทน ให้เดินออกมาพัก หายใจลึก ๆ เพราะถ้าปรอทอารมณ์แตกแล้วใส่อารมณ์กับลูกไม่ดีแน่ ๆ เพราะเด็กจะจดจำด้านไม่ดีเอาไว้ แล้วดูเป็นแบบอย่าง. เบี่ยงเบนความสนใจของเด็ก เช่น กิจกรรมใหม่ หนังสือ ของเล่น พยายามใช้คำพูดที่ละมุนละม่อม "อุ้ย แม่ได้ยินใครกดกริ่งที่ประตูแน่ะ" การทำหน้าตลกๆหรือทำให้เป็นเรื่องขบขันก็อาจช่วยได้ บางครั้งควรบอกเด็กด้วยว่าให้ไปทำอะไรแทน. หวงของอย่างมาก ไม่รู้จักการแบ่งปัน. สิ่งที่พ่อแม่ควรทำกับลูกก็คือการหมั่นสังเกตพฤติกรรมของลูกว่าต้องการอะไร เพราะถ้าหากถามเด็กทุกเรื่องว่าต้องการอันนั้นอันนี้หรือไม่ ก็จะทำให้เด็กรู้สึกรำคาญและเบื่อได้ง่าย หากพ่อแม่สังเกตและรู้ว่าลูกต้องการอะไร ก็เหมือนกับรู้ใจของเด็ก ทำให้เด็กไม่มีปัญหาการเอาแต่ใจตัวเองอีก. ปรับเปลี่ยนร่วมกับสมาชิกในครอบครัว รู้จุดแข็ง จุดอ่อน จุดเปราะบางของเด็ก และพร้อมเปิดใจที่จะปรับเปลี่ยนไปพร้อมกันภายใต้คำแนะนำของแพทย์อย่างเคร่งครัด. เรื่องอื่นๆที่เราแนะนำสำหรับคุณ. ควรให้ความสนใจกับลูกอย่างใกล้ชิด ลูกทำอะไรควรจะหันไปสนใจ เพราะถ้าปล่อยไปแล้วลูกเห็นว่าคุณแม่ไม่สนใจลูกก็จะส่งเสียงออกมา เมื่อลูกส่งเสียงกรี๊ด ๆ ออกมาคุณแม่มักจะรีบหันไปสนใจทันที ทำให้ลูกคิดว่าการส่งเสียงกรี๊ดเป็นเรื่องที่ดีดึงดูดความสนใจได้ลูกก็จะทำอยู่เรื่อย ๆ ค่ะ. วัยทอง 2 ขวบ" เมื่อหนูน้อยกลายเป็นวายร้าย จะมีวิธีรับมืออย่างไร. แต่เมื่อลูกโตขึ้น วัย 1-4 ขวบ เป็นช่วงวัยที่ลูกจะเริ่มเข้าใจและสื่อสารความต้องการของตัวเองกับคุณพ่อคุณแม่ได้ แต่เดี๋ยวก่อน!
เด็กทารกยังไม่สามารถสื่อสารออกมาเป็นคำพูดว่าต้องการอะไร จึงบอกออกมานัย ๆ ด้วยการร้องไห้ เพื่อให้คุณพ่อคุณแม่รู้ว่าเกิดสิ่งผิดปกติขึ้นหรือต้องการอะไร เหตุผลที่ทารกร้องไห้อาจมาจาก. หนูเริ่มเป็นตัวของตัวเอง เขาเริ่มรู้ในสิ่งที่เขาต้องการและรู้ว่าทำอย่างไรจะให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ มีการประกาศจุดยืนที่ชัดเจน เช่น หนูจะไม่กินข้าว แล้วก็จะกระโดดลงจากที่นั่งเด็กลงไปเลย. การใช้คำพูดกับลูกก็สำคัญเช่นกัน โดยเฉพาะคำพูดที่พูดออกมาที่เป็นเหมือนกับคำสั่ง จะทำให้เด็กรู้สึกกดดันตัวเอง และไม่ต้องการอยากจะทำตาม ทำให้เด็กรู้สึกอึดอัดด้วย เช่น คำพูดที่ว่า ลูกรีบตื่นเดี๋ยวนี้ หนูรีบกินข้าวเร็วๆ หน่อยเดี๋ยวสาย คำพูดที่แสดงให้เห็นว่าเป็นการสั่ง มักจะทำให้เด็กไม่สบายใจ และมักจะทำให้รู้สึกเก็บกดอีกดด้วย ควรเปลี่ยนมาเป็นการใช้คำพูดในแนวที่ให้เป็นความเห็นจะดีกว่า เด็กจะได้ไม่ต้องกดดันตัวเอง. ข้อจำกัดเรื่องทางกายภาพ.
เมื่อเราต้องเข้าไปจับเด็กให้นิ่ง ก็ต้องอธิบายให้เด็กฟัง. ลูกรักวัย 2 ขวบ มีพัฒนาการทางด้านจิตใจและอารมณ์ที่มากขึ้นและเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ลูกวัย 2 ขวบ มีความเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น เมื่อถูกบังคับก็จะหงุดหงิด เมื่อไม่พอใจก็จะโวยวาย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย งอแงง่ายกว่าเดิม เนื่องจากลูกต้องการเป็นอิสระตามใจ และอยากทำอะไรด้วยตัวเอง ซึ่งทั้งหมดเป็นพัฒนาการปกติของเด็กวัยนี้. ขอบคุณรูปภาพประกอบจากคุณ Nunnapas Paosopa. หากเราต้องการจะสอนหรือฝึกให้ลูกทำอะไรซักอย่างอาจใช้วิธีนี้ก็ได้ค่ะ เช่น อยากให้ลูกได้ทานส้ม ระหว่างที่ลูกยังกล้าๆ กลัวๆ อยู่นั้น เราอาจหาตัวการ์ตูนนิ้วมาเล่นกับเค้าแล้วพากย์ก็ได้ค่ะ.
ก็เพราะการร้องไห้งอแงเป็นวิธีที่ได้ผลที่สุด (สำหรับคุณอาจจะน่ากวนใจที่สุด) ที่จะเรียกร้องความสนใจจากคุณพ่อคุณแม่น่ะสิ! ซักประวัติ ตรวจความปกติทางอารมณ์และพฤติกรรมของเด็กและพ่อแม่ผู้ปกครอง หากสิ่งแวดล้อมโดยรอบมีความสงบเป็นปกติ แต่เด็กโกรธรุนแรงจนผิดสังเกต เราควรต้องรีบพิจารณาโรคภัยไข้เจ็บของเด็กเพื่อหาสาเหตุที่แท้จริง. ทำกิจกรรมร่วมกับลูกบ้าง. เมื่อลูกมีนิสัยเอาแต่ใจ หากพ่อแม่ต้องการอยากจะให้ลูกปรับตัวเองใหม่ ก็ควรจะใช้คำพูดกับลูกดีๆ ไม่ควรใช้อารมณ์ เพราะนั่นจะยิ่งทำให้เด็กมีนิสัยเอาแต่ใจมากยิ่งขึ้น เพื่อให้เด็กไม่รู้สึกว่าโดนดุ. ลูกของผู้เขียนเองก็อยู่ในวัยใกล้ 2 ขวบและถือว่าเป็นช่วงที่งอแงมากทีเดียว จะติดคนที่เลี้ยงมาก และจะอ้อนให้อุ้มแม้ว่าจะเดินหรือวิ่งได้แล้ว นอกจากนี้เขาชอบจูงมือให้ไปเล่นกับเขาเราจะไม่ได้กินข้าวอย่างสงบสุขอย่างแน่นอน พอกินได้ 3 คำ เขาก็จะเดินจูงมือเราออกจากโต๊ะแล้วให้ไปนั่งเล่นกับเขา ถ้าเราลุกออกมาเขาก็จะร้องไห้จ้า นี่คือตัวอย่างคร่าว ๆ ของเด็กที่เข้าใกล้วัย 2 ขวบ. ควรเพิกเฉยดีหรือไม่?
เมื่อเด็กทำร้ายตนเองหรือคนอื่นขณะที่กำลังร้องอาละวาด หรือแย่ลงหลังอายุ 4 ปี เพื่อดูว่าเด็กมีปัญหาทางกายภาพหรือจิตใจแอบแฝงอยู่หรือไม่. ร่างกาย ได้แก่ โรคภัยไข้เจ็บ เช่น สมาธิสั้น ไบโพลาร์ ออทิสติก เป็นต้น อีกทั้งโครงสร้างสมองและระดับสารสื่อประสาทที่ไม่สมดุลก็ส่งผลให้เด็กใจร้อน หงุดหงิด ซึมเศร้าได้. หัดให้ช่วยเหลือตัวเอง เช่น ใส่เสื้อผ้าเอง ใส่ร้องเท้าเอง เก็บของเล่นเอง การฝึกเรื่องพวกนี้จะทำให้ลูก แก้ไขสถานการณ์ต่าง ๆ เองได้ ไม่ต้องคอยร้องเรียกความสนใจให้ผู้ใหญ่มาคอยช่วย จะทำให้ลูกเก่งและดูโตกว่าเด็กคนอื่น ๆ ค่ะ. ลูกมักงอแง ร้องไห้ ดิ้นลงไปกับพื้น เพราะไม่รู้จะควบคุมอารมณ์ตัวเองอย่างไร ซึ่งหากพ่อแม่ดุว่า ตำหนิหรือทำโทษ ยิ่งทำให้ลูกโมโหและมีพฤติกรรมที่ไม่ดีต่อไปเรื่อย ๆ. ถ้าเด็กกลั้นหายใจแน่นิ่ง ให้ลองแตะๆ ตัว เอาผ้าเย็นแตะหน้า. แลกเปลี่ยนความเห็นเรื่องความรุนแรงในสังคม ตามสื่อต่าง ๆ ทั้งข่าว ละคร มักมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรุนแรงปรากฏขึ้น พ่อแม่ผู้ปกครองควรอธิบายเหตุผลให้เด็กฟังและฟังความคิดเห็นของเด็กเพื่อแนะนำอย่างเหมาะสม. เกิดทัน TV ยุคดูไปแล้วภาพล้มไหม. เป็นผลให้ลูกใช้เวลาส่วนใหญ่ทดสอบขีดจำกัดไม่ว่าจะเป็นขีดจํากัดของลูกเอง ของคุณและสภาพแวดล้อมของลูกค่ะ แต่น่าเสียดายที่ลูกน้อยยังขาดทักษะหลายอย่างที่จำเป็นสำหรับความสำเร็จที่ลูกต้องทำและลูกมักต้องการให้คุณพ่อคุณแม่ปกป้องดูแลค่ะ เมื่อลูกน้อยทำอะไรลํ้าเส้นและถูกห้ามไม่ให้ทำ ลูกมักแสดงความโกรธและความไม่พอใจตอบโต้ออกมาค่ะ. สิ่งที่พ่อแม่ควรทำคืออย่าสนใจ. ต้นเหตุความรุนแรงควรรู้. การพาเด็กออกไปเดินเล่น เปลี่ยนบรรยากาศ หรือทำกิจกรรมอะไรใหม่ ๆ หลังจากการร้องไห้ เช่น ออกไปเดินนอกบ้าน เต้นหรือร้องเพลงให้เด็กฟัง เพื่อดึงดูดความสนใจจากการร้องไห้ ก็อาจช่วยเปลี่ยนอารมณ์เด็กให้ดีขึ้นได้. การเลี้ยงลูกไม่ให้เอาแต่ใจควรเริ่มต้นตั้งแต่ยังเล็ก โดยใช้ความอดทนของพ่อแม่เป็นพื้นฐาน ค่อยเป็นค่อยไปและค่อย ๆ อธิบายให้ลูกเข้าใจว่าสิ่งไหนทำได้ สิ่งไหนทำไม่ได้ วิธีเลี้ยงลูกไม่ให้เป็นเด็กเอาแต่ใจ ทำได้ดังนี้.
ภาพล้มแล้วเราทำอย่างไร ตบ TV สักทีสองที ตบแล้วภาพมา ครั้งต่อไปภาพล้มแล้วเราทำอย่างไร ก็ตบ TV อีก พอครั้งหนึ่งตบแล้วภาพไม่มาทำอย่างไร ก็เปลี่ยนมาเป็นทุบ TV พอทุบแล้วภาพมา ครั้งต่อไปทำอย่างไร ก็ทุบอีก เราจะทำแรงขึ้น. ต่อตัวต่อ รวมถึงปล่อยให้ลูกพังตัวต่อที่เขาสร้างเองด้วย. เด็กร้องไห้ติดต่อกันเป็นเวลานานไม่ยอมหยุด. ให้เขามั่นใจว่าเขาจะได้ทำในสิ่งที่เขาต้องการในภายหลัง เช่น เดี๋ยวแม่จะให้ลูกออกไปเล่นตอนเย็น ตอนที่แดดไม่ร้อนแล้ว ลูกต้องอดทนรอหน่อยนะจ๊ะ. เพียงคุณพ่อคุณแม่เข้าใจพัฒนาการและพฤติกรรมของลูกน้อย ก็จะสามารถรับมือพฤติกรรมลูกน้อยได้แล้วล่ะค่ะ. หากลูกน้อยอยู่ในช่วงเวลาที่ไม่พร้อมจะทำตามหรือให้ความร่วมมือ เช่น ลูกกำลังเหนื่อยหรือหิว ก็ควรตอบสนองลูกทันที เช่น หาอะไรรองท้องให้ลูก ให้ลูกได้งีบหลับก่อนอาบน้ำ เพราะความเหนื่อยและความหิวเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ที่สำคัญ หากไปบังคับหรือในลูกทำอะไรในช่วงนี้ลูกจะอาละวาดได้. แต่ถ้าเด็กหยุดแล้วเดินเข้ามาหา ให้ตอบสนองทันที เพราะนี่คือสิ่งที่เราอยากได้. ทำความเข้าใจกับ "ปัญหา". สภาพแวดล้อม ได้แก่ การเลี้ยงดู เช่น เด็กเติบโตในครอบครัวที่ใช้ความรุนแรงแก้ปัญหา พ่อแม่เป็นคนเจ้าอารมณ์ เป็นต้น อีกทั้งการรับเนื้อหาเกี่ยวกับความรุนแรงผ่านสื่อต่าง ๆ ก็มีผลกับความโกรธของเด็กได้เช่นกัน. อารมณ์ฉุนเฉียวอาจเกิดขึ้นเมื่อเด็ก.
ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ ถ้าบอกให้เค้าทำอะไรแล้วไม่ทำ ข้อนี้นี่เองค่ะที่เรียกว่า "เด็กดื้อ". 02-514-4141 ต่อ 3320-3221. อยากเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ เช่น เมื่อเจอที่ปีนป่ายแบบอันตรายเขาก็จะชอบไปลองเล่นแม้ว่าเราจะห้ามแล้ว เขาก็จะปีนขึ้นไป ทั้งๆ ที่เราร้องตะโกนห้ามไม่ให้ปีนเพราะกลัวเขาจะตกลงมา แต่เด็กน้อยผู้อยากเรียนรู้สิ่งใหม่ เขาชอบที่จะปีนป่าย ยอมที่จะตกลงมา บางครั้งเราก็ต้องยอมให้เขาเจ็บบ้าง แต่ว่าต้องดูว่าไม่ให้อันตรายจนเกินไป. ขอความช่วยเหลือจากเพื่อนและครอบครัวให้ดูแลลูกน้อยเป็นครั้งคราว. งานวิจัยของรัฐแคลิฟอร์เนีย สามารถแบ่งเด็กเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่. ปัญหาของเด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง จะทำให้ลูกคิดถึงแต่ตัวเอง ทำอะไรเพื่อตัวเอง ไม่ค่อยนึกถึงผู้อื่น ยอมแพ้ไม่ได้ ทั้งยังเรียกร้องสูง อดทนไม่ค่อยได้ คอยไม่เป็น อยากได้อะไรต้องได้ และต้องได้ในทันที! เมื่อลูกได้ปล่อยพลัง เค้าจะรู้สึกผ่อนคลาย เป็นการช่วยปรับอารมณ์ได้อีกอย่างนึงค่ะ เมื่อลูกได้ยิ้มได้หัวเราะ ก็จะทำให้ลูกได้เรียนรู้ในเรื่องของอารมณ์อีกด้วย. ลูกร้องกรี๊ด เอาแต่ใจ บอกอะไรคุณแม่ได้บ้าง. รู้จักการต่อรอง และหวังว่าจะได้ยินคำว่า "Say yes" อย่างเดียว. ทำไมถึงเป็นวายร้ายวัย 2 ขวบ. เด็กในช่วงอายุ 1-3 ปี บางคนเรียกเด็กวัยนี้ว่า "วัยต่อต้าน" เพราะเมื่อเด็กวัยนี้รู้สึกคับข้องใจ โกรธ หรือผิดหวัง พวกเขามักแสดงออกโดยการร้องไห้ แผดเสียง หรือกระทืบเท้าไปมา ซึ่งบางครั้งทำให้ผู้ปกครองรู้สึกโกรธ หรืออับอาย และเหนื่อยใจไปตามๆ กัน.
Temper tantrums in toddlers: How to keep the peace. เด็กจะค่อย ๆ ร้องไห้น้อยลงเมื่อโตขึ้น. การร้องไห้ของทารกอาจเป็นเรื่องกังวลใจของคุณพ่อคุณแม่อยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะครอบครัวมือใหม่ที่ต้องรับมือกับเสียงร้องโยเยของเจ้าตัวน้อย แต่รู้หรือไม่ว่าการร้องไห้ของทารกเป็นอีกวิธีการสื่อสารกับคุณพ่อคุณแม่คล้ายกับการพูดของผู้ใหญ่ พ่อแม่ควรตระหนักว่าการร้องไห้แบบไหนซ่อนความหมายอะไรไว้ หรือร้องไห้แบบไหนที่ส่งสัญญาณความผิดปกติ พร้อมรับมือแก้ไขได้อย่างถูกจุด. โดยทั่วไปเด็กจะลดการร้องอาละวาดลงเองเมื่อเข้าขวบปีที่ 4 โดยที่พฤติกรรมอื่นๆก็ดูสมวัยดี แต่ถ้าการร้องอาละวาดนั้นดูรุนแรงมากหรือเกิดขึ้นถี่เกินไปอาจเป็นสัญญาณต้นๆของปัญหาทางอารมณ์. วันนี้แม่เลยอยากเอาเคล็ดลับดี ๆ ในการรับมือกับลูกน้อยวัยทอง 2 ขวบ ที่แม่เองก็เคยนำมาใช้กับลูก ๆ มาแบ่งปันกันค่ะ แม้ว่าการแก้ไขสำหรับพฤติกรรมของเด็กในวัยนี้อาจไม่ได้เป็นแบบรวดเร็วทันใจ แต่คุณพ่อคุณแม่ก็สามารถนำเคล็ดลับและขั้นตอนต่าง ๆ ไปลองปรับใช้เพื่อจะรับมืได้มีวิธีรับมือกับพฤติกรรมของลูกน้อยให้เป็นไปอย่างราบรื่นขึ้น หรือคุณพ่อคุณแม่คนไหนที่มีลูกในวัยจะเข้าสู่ Terrible Twos อันใกล้นี้ ก็สามารถนำเอาเคล็ดลับเหล่านี้ มาเตรียมความพร้อมเพื่อรับมือกับลูกน้อยในอนาคตก็ได้นะคะ. อาจแสดงออกด้วยกริยาตีกลับ กัดหรือเตะได้ค่ะ ในช่วงพัฒนาการเด็ก 2 ขวบ ยังไม่สามารถควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ดังนั้นความโกรธและความไม่พอใจของลูกมีแนวโน้มที่จะปะทุขึ้นมาทันทีในรูปแบบของการร้องไห้ การตีหรือการกรีดร้องค่ะ ซึ่งเป็นวิธีเดียวที่ลูกใช้รับมือกับความยากลำบากในการใช้ชีวิต ลูกอาจถึงขั้นแสดงกริยาบางอย่างออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจแต่อาจเป็นอันตรายต่อตัวเองหรือคนอื่นๆ. เขาจะได้รู้สึกว่ามีอำนาจอยู่บ้าง เช่น เก้าอี้มีไว้นั่งนะคะ หนูจะนั่งเองหรือจะให้แม่ช่วยจับเอ่ย เป็นต้น. คุณแม่อาจฮัมเพลงเบา ๆ ในจังหวะที่เคยร้องให้ลูกฟัง คลอไประหว่างการปลอบให้เด็กหยุดร้อง ทารกมักคุ้นเคยและชอบที่จะได้ยินเสียงของแม่ นอกจากนี้ทารกก็มักจะชอบเสียงเพลงเหมือนกัน คุณแม่หรือคุณพ่ออาจลองเปิดเพลงหลากหลายแนว เพื่อหาสไตล์เพลงที่ทำให้เด็กรู้สึกสงบลงเมื่อได้ฟังก็อาจเป็นอีกตัวช่วยที่ดีในการกล่อมเด็กร้องไห้ให้เงียบลงได้.